جزئیات بیماری لوپوس - An Overview
جزئیات بیماری لوپوس - An Overview
Blog Article
ریه ها: برخی از افراد به بیماری پلوریتیس (التهاب لوله های حفره قفسه سینه که باعث درد قفسه سینه، مخصوصا با هر بار نفس کشیدن، می شود) مبتلا می شوند. امکان ابتلای این افراد به ذات الریه هم وجود دارد.
نتایج تست خون ممکن است نشان دهنده کم خونی بیمار باشد که معمولاً در لوپوس رخ میدهد.
لوپوس بیماری است که یا به طور طبیعی بهبود می یابد و در زمان های مختلف بدتر می شود. یادگیری نحوه پیشگیری از طغیان علائم این بیماری، به شما اجازه می دهد تا کنتری بیشتری بر شرایط خود داشته باشید.
اگر برای این آنتی بادی، آزمایش مثبت باشد، ممکن است به احتمال زیاد شاهد بثورات پوستی خواهید بود و از خشکی چشم و یا دهان ( سندرم شوگرن ) رنج می برید. این آنتی بادی میتواند در طول دوران بارداری از جفت عبور کند.
این نوع لوپوس در مقایسه با سایر انواع آن، مثل لوپوس پوستی، شدیدتر است؛ زیرا ممکن است بر هر اندام و ارگانی در بدن اثر کند.
بارداری: مادرانی که بیماری لوپوس دارند، احتمال از دست دادن نوزاد، زایمان زود هنگام، مسمومیت حاملگی و فشار خون بالا در دوران بارداری آن ها بیشتر است.
پریکاردیتیس یا پلورزی: به شرایطی گفته می شود که التهاب بر لوله های اطراف قلب (پریکاردیتس) یا ریه ها (پلورزی) تاثیر بگذارد.
سرعت رسوب گلبول قرمز میزان ته نشین شدن گلبولهای قرمز خون را در لوله آزمایش در یک ساعت مشخص میکند.
لوپوس میتواند باعث التهاب عضلات قلب، شریانها یا غشای اطراف قلب (پریکاردیت) شود. شانس ابتلا به بیماریهای قلبی و عروقی و حملات قلبی نیز به شدت افزایش مییابد.
قطع مصرف سیگار و کاهش وزن نیز منجر به نتایج بسیار بهتری می شود. همچنین ورزش منظم به سلامتی مفصل و کاهش وزن کمک می کند.
پزشکان به طور طبیعی در مورد داروهایی که باید در دوران بارداری استفاده شوند، با احتیاط رفتار می کنند. استروئیدها معمولا به خوبی تحمل می شوند و بسیاری از افراد از داروهای پردنیزولون، هیدروکسی کلروکین و آزاتیوپرین در طول بارداری و بدون بروز اثرات زیان آور استفاده کرده اند. اگر دارای سطح بالایی از آنتی بادی ضد فسفولیپید باشی، خطر سقطجنین زیاد است.. با این حال، درمان با آسپرین یا هپارین، این خطر را کاهش میدهند و در حال بیماری لوپوس به چه معناست حاضر در بیشتر زنانی که دارای این آنتی بادی ها هستند، بارداری موفقیت آمیز است.
شاید پزشک از شما بخواهد که آزمایش های خون یا سایر روش های آزمایشگاهی را انجام دهید.
التهاب و تورم بافتهای مختلف و ضعف سیستم ایمنی باعث بروز تب بالا میشود.
این روش موثر است؛ زیرا حتی وقتی که هیچ علامتی در فرد مشاهده نمی شود، باز هم می توان بیماری را تشخیص داد.